Ksero

JAK TO MOPANKA ZASTĄPIŁY SEKSBOMBY

Gerwazy Rębajło to nie tylko postać z epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”. To przede wszystkim jedna z najsłynniejszy i najbardziej rozpoznawalny osób na naszym wydziale. Niestety od października tego roku legendarny rozsiewacz wirusa Trojan W32 przeszedł do historii. Czy legenda o nim pozostanie wiecznie żywa? Czy za nim zatęsknimy? Poddamy też dokładniej analizie nowych zarządców jakże istotnego na WNPiDzie punktu ksero.


Nie był wiernym sługą Horeszki, ale człowiekiem oddanym dziekanowi, dzielnie działającym w służbie studentom. On i jego wiernie oddana partnerka w białych klapkach skserowali miliony stron notatek, książek i gołych bab. Zajęcie to wymaga wielkiej cierpliwości oraz dokładności. Przelano tam wiele krwi i łez.

Sam pan Gerwazy to istna kserokopia (w końcu człowiek-ksero) postaci mickiewiczowskiej. Wysoki, postawny, wyglądający na zdrowego i silnego. Jego twarz posępna i nieco pomarszczona. Do tego jeszcze ta łysina z widniejącymi licznymi bliznami.. Ten subtelny wąsik, wiecznie podniesiona brew i nieśmiertelny sweter niczym zdarty z samego Kononowicza. Zresztą Ewa Minge zawsze powtarzała, że dziergane w romby popularne „swytry” wkrótce staną się hitem.

Nikt tak naprawdę nie wie skąd pochodził słynny Gervinho. Zresztą wielu studentów podejrzewało, że zamieszkał w punkcie ksero, ponieważ tak bardzo kochał swoją pracę. Jednak jego wierność i oddanie misji skserowania wszystkiego z czasem na wydziale przestało przypadać do gustu samym studentom. Niewierny narodzie studencki…

 Coraz częstsze stały się uderzenie myszką o blat biurka. Wkrótce płacenie banknotem za pojedyncze strony stało się ryzykiem. Na nic zdawało się tłumaczenie, że to rezultat posiadania konta w WBKu.. Przeklęty bankomat… szybko kończące się w puli banknoty 10zł to już całkiem odrębny temat. Dziwi nas tylko fakt, iż doktoranci zawsze płacą dychami w Polikaktusie.



Wracając do Gerwazego, no chłop stał się nerwowy, czym bardzo drażnił studentów, którzy już nie tylko jedli na biologii, ale także zaczęli tam kserować. Wirus znajdujący się na antycznym PC Pana G. nie był aktem zemsty, on po prostu był integralną częścią tego klimatycznego miejsca, czymś w rodzaju Scyzoryka – szabli mickiewiczowskiego Gerwazego.

Amerykańscy naukowcy starają się wyjaśnić powody załamania nerwowego Gerwazego. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że istotny wpływ miały białe lacie jego partnerki, czyli popularnej blondyny w zerówkach. Nie dość, że baba, to jeszcze w klapkach (pozdrawiamy koło gender!).

Niestety era Gerwazego musiała zakończyć się tak jak moda na sweterki w romby(Ewa Minge tym razem myliła się). Dziekan Wallas w związku z licznymi skargami napływającymi w wypełnianych przez studentów ankietach zmuszony był podjąć drastyczne kroki. Zatrudnił zewnętrzną firmę. Pomógł wydatnie w tym prodziekan od spraw studenckich Adam Szymaniak: „Tadek mam! Znam takie trzy niezłe cizie! Bufet większy niż w Polikaktusie!”. W ten sposób na wydziale pojawiła się ekipa znana jako „Aniołki Walliego”.

Jedna podobna do drugiej. Szalenie miłe i dobrze im patrzy z oczu… naprawdę wielkich oczu. Na początku wydawały się bezbarwne, ich niewiedza na temat przydatności posiadania wiekopomnego dzieła prof. Sobczaka „Wstęp do teorii państwa i prawa” przerażała studentów. Kobietki jednak ogarnęły się, w pierwszej kolejność kupując niezawirusowanego laptopa, który zastąpił enigmę Gerwazego. Usunęły też krzyż, który za czasów Rębajły wisiał w pomieszczeniu. Rozbrzmiewające „Gdzie jest krzyż!?” i tym razem na nic się nie zdało. Dał o sobie znać również dr Nowiak, który zapragnął, aby nowe właścicielki w zamian postawiły żydowską menorę. Jednak także zrezygnowano z tego pomysłu.

Po drugie zasięgnęły porad pijarowskich od dr Ossowskiego: „Drogie panie student lubi notatki, lubi też imprezy i kobiety”. Od tego momentu zwiększyły dekolty oraz przeprowadziły operacje powiększania piersi. Takich kolejek nie pamięta nawet sam prof. Stelmach za czasów komuny. Tym bardziej nie dziwią nas takie dialogi jakie prezentujemy poniżej:

Pani z Ksero: Co dla Pana?
Student: Nie, nic. Ja tylko pacze..

I tak drodzy studenci WNPiDu, jeśli usłyszycie jęk zadowolenia wydobywający się z punktu ksero to wiedzcie, że właśnie w tym samym momencie jednej z kserujących pań spadła kartka na podłogę. Wówczas dekolt zdaje egzamin.. Mimo wszystko Gerwazy pamiętamy! Niech stanie jego pomnik zamiast fontanny!